အလယ္တန္း အထက္တန္း ေက်ာင္းသူဘဝတုန္းက ေက်ာင္းတက္ရင္ အတန္းေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးၾကတယ္
” နင့္အေဖ ဘာလုပ္လဲ နင့္အေမ ဘာလုပ္လဲ ” လို႔ ေမးရင္ ကြၽန္မအရမ္းအားငယ္ရတယ္ ဝမ္းနည္းမိတယ္” ငါရဲ႕ေဖေဖက စက္ခ်ဳပ္တယ္ ငါ့ရဲ႕ေမေမက ထမင္းခ်က္တယ္ ” ဆိုတဲ့ အေျဖကို မရဲမဝဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေျဖခဲ့ရတယ္။
( ” ငါ့ေဖေဖက အင္ဂ်င္နီယာ ငါ့ေမေမက ေဒါက္တာ ” ဆိုၿပီး တခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြလို ဂုဏ္ယူဝဲ့ႂကြားစြာ ေျဖခ်င္မိတယ္ )
ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မ အေဖက စက္ခ်ဳပ္တယ္ အေမက ထမင္းခ်က္တယ္။
တေန႔ေတာ့ ” ေဖေဖ သမီးကိုေလ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးၾကတယ္ ေဖေဖေမေမက ဘာလုပ္တာလဲ ” တဲ့ ေျဖေတာ့ တခ်ိဳ႕သူေတြက သမီးကို ေလွာင္ရယ္ၾကတယ္ ” သမီး သိပ္ရွက္တယ္ ေဖေဖ သမီးရွက္တယ္
” သမီးလဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕အေဖအေမလို အင္ဂ်င္နယ္ယာ ေဒါက္တာ ပညာတတ္တဲ့ ေဖေဖေမေမ လိုခ်င္တာေပါ့ ”အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္မအနားသို႔ ေဖေဖတိုးလာၿပီး
ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ သမီးေရ ေဖေဖတို႔လည္း ပညာတတ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာေပါ့ ဘဝေပး အေျခအေနက ေဖေဖကို ပညာတတ္ျဖစ္ဖို႔ မေပးခဲ့ဘူးေလ ”
” ေဖေဖတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ဟာ ပညာတတ္ သိပ္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာ ” အေမကမုဆိုးမ ဆင္းရဲတယ္ သူမ်ားဆီမွာ အငွားခံရတယ္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ပဲ ထမင္းမငတ္ေအာင္ စားခဲ့ရတာ ”
” ေဖေဖတို႔ကို ေက်ာင္းတက္ဖို႔ ဖတ္စာအုပ္ေတြ ဗလာစာအုပ္ေတြ မဝယ္ေပးႏိုင္ခဲ့ဘူးသမီး ”
” ေဖေဖတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္က စာအရမ္းသင္ခ်င္လို႔ ေတာင္ေပၚက ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေတြကို သြားခူးၿပီးေရာင္းတယ္ ”
” ဟင္းသီးဟင္း႐ြက္ေရာင္းလို႔ ရတဲ့ပိုက္ဆံကို စု သူမ်ားဆီက တဆင့္ စာအုပ္အေဟာင္းေလးေတြဝယ္ၿပီးေဖေဖတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတာ ” ” ေဖေဖတို႔က ဆင္းရဲေတာ့ ဘယ္သူကမွ ဂ႐ုမစိုက္ၾကဘူး သမီးေရ ”
” စာအုပ္အသစ္ေတြ မဝယ္ႏိုင္ဘူး သူမ်ားဆီကဝယ္တဲ့ စာအုပ္အေဟာင္းေလးနဲ႔ စာေရးခဲ့တယ္ ”
ဆရာကို အမွတ္ျခစ္ဖို႔ စာအုပ္သြားထပ္ေတာ့ ” မင္းဘာစာအုပ္နဲ႔ေရးထားတာလဲ ညစ္ပတ္စုတ္ျပတ္ သတ္ေနတာပဲ ေရာ့ ကြာ ” ဆိုၿပီး ေဖေဖ့စာအုပ္ကို ဆရာက လႊင့္ပစ္တယ္သမီးေရ
” စာအုပ္ကထဲက စာ႐ြက္ေလးေတြ တ႐ြက္စီကြာၾကသြားခဲ့တယ္ ေဖေဖလည္း အရမ္းရွက္လို႔ ငိုၿပီးစာ႐ြက္ေလးေတြကို တ႐ြက္ခ်င္းစီ ေကာက္ခဲ့ရတယ္ ”
အဲဒါနဲ႔ ေဖေဖ ေလးတန္းေျဖၿပီး ေက်ာင္းနားခဲ့ရတယ္ သမီးေရ ” အ႐ြယ္ေရာက္လာေတာ့ ေဖေဖစက္ခ်ဳပ္ပညာကို တတ္ကြၽမ္းေအာင္ ဆရာတေယာက္ဆီမွာ သင္ခဲ့တယ္ ”
” သမီးတို႔ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ကို ေဖေဖတို႔ ေမာင္ႏွမ ႏွစ္ေယာက္လို မျဖစ္ရေလေအာင္ ေဖေဖတတ္တဲ့ စက္ခ်ဳပ္ပညာနဲ႔ ပညာတတ္ျဖစ္ေအာင္ ပညာသင္ရေအာင္ ေက်ာင္းတက္ရေအာင္ ထားေပးတယ္ ” ေလ
ေဖေဖေျပာတဲ့စကားေတြကို နားေထာင္ရတာေတာ့ ကြၽန္မရင္ထဲဝမ္းနည္းၿပီး မ်က္ရည္စက္ေတြ က်လာယ္ေဖေဖက စကားတခြန္းပဲေျပာတယ္ ” ဂုဏ္ယူလိုက္စမ္းပါ သမီးေရ … မရွက္ပါနဲ႔ ငါ့မိဘေတြက သူတို႔တတ္တဲ့ အတတ္ပညာ ရွာလို႔ေပးလို႔ ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ငါ့အစ္ကိုကို ဘြဲ႕ရေအာင္ ေက်ာင္းထားေပးခဲ့တယ္
ငါ့ကို အခုေက်ာင္းထားေပးေနတယ္ ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္စမ္းပါ သမီးေရ ” တဲ့ေလ ။တခ်ိန္က မေျပာႏိုင္ခဲ့တဲ့စကားေတြကို အခုေတာ့ ေဖေဖ့ေက်းဇူးေတြေၾကာင့္ ရဲဝဲ့စြာေျပာႏိုင္ခဲ့ၿပီ ေဖေဖ
သမီး မရွက္ေတာ့ဘူး ေဖေဖ ” သူငယ္ခ်င္းတို႔ မိတ္ေဆြတို႔ေရ ” ငယ္တဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ စဥ္းစားဉာဏ္ အေတြးအေခၚ ဗဟုသုတ မရွိေသးတဲ့ အ႐ြယ္မို႔ ရွက္တတ္ရင္ရွက္ႏိုင္ပါတယ္
အသက္အ႐ြယ္ႀကီးလာလို႔ စဥ္းစားဉာဏ္ အေတြးအေခၚ ဗဟုသုတေတြကို ရင့္က်က္လာတဲ့အခါ မရွက္သင့္တာကို မရွက္ပါနဲ႔ အားမငယ္သင့္တာကို အားမငယ္ပါနဲ႔
#ဒါေၾကာင့္ မိဘကိုခ်စ္ရင္ မရွက္ပါနဲ႔။
